Himar González: "Televisie heeft me veel gegeven, maar ik sluit de deuren nooit. Ik heb zelfs een kleine rol in een film gehad."

Het is vier uur op een zomerse zondagmiddag. Himar González heeft net haar weerbericht voor het nieuws van Antena 3 afgerond en staat op het punt te poseren voor een foto voor dit zomerinterview. IJs is niet echt haar ding. Ze eet het nooit. Ze haat suiker. Ze sport. Dat zijn haar argumenten. Buiten is het verstikkend heet en de mogelijkheden zijn beperkt, dus stemt ze ermee in om met hen te poseren. Himar González, afgestudeerd in de natuurkunde aan de Universiteit van La Laguna, heeft de taak om weekendkijkers het weer uit te leggen. Ze doet dat al meer dan vijftien jaar. Dit gesprek gaat over de zomer, de Canarische Eilanden en meer dan alleen meteorologie.

Hoe kan iemand die de vakantie van mensen kan verpesten op basis van hun verslag, zijn zomer doorbrengen?

Het populaire gezegde "het regent nooit naar ieders smaak" is waar. Dat wil zeggen: wat voor de een goed weer is, is dat voor de ander niet. Daarom zeg ik nooit "goed weer", want dat is heel subjectief; het hangt ervan af over wie je het hebt. Sommige mensen houden van de zon; anderen van regen, dus de voorspelling is wat hij is. Wat we ook zeggen, er zullen altijd mensen zijn die het leuk vinden en anderen die het iets minder leuk vinden.

Degenen die de tijd nemen, zijn meestal heel benaderbaar. Waaraan schrijf je dat toe?

In mijn geval denk ik dat het komt door de natuurlijkheid en nabijheid. De kijker behandelen alsof hij een familielid is, iemand die je kent, een vriend. Zo worden dingen anders gecommuniceerd. Het is niet hetzelfde als informatie overbrengen aan iemand met wie je niet zo nauw verbonden bent. Daarom moet je de kijker deel laten uitmaken van je kring. Voor mij is dat zo. Met die nabijheid creëer je een sterkere verbinding. Bovendien is onze informatie vrij transparant en voor iedereen interessant, omdat ons leven door de menselijke geschiedenis heen om tijd draait.

Hoe lang ben je al in het nieuws?

Op Antena 3, vijftien jaar.

Hoe is de weersinformatie veranderd? Besteden we er meer aandacht aan?

Er is een veel grotere educatieve inspanning nodig. Er worden nu terminologieën gebruikt die altijd al bestonden, maar voorheen nauwelijks bekend waren. Naarmate we geleidelijk het aantal ruimtes voor weer hebben uitgebreid met meer informatie, meer technologie, meer methodologie en meer nomenclatuur, denk ik dat we kijkers en burgers ook meer hebben betrokken bij atmosferische educatie, vooral tijdens ongunstige weersomstandigheden. In de loop der jaren is de informatie drastisch veranderd. We hebben een veel uitgebreidere ruimte gecreëerd, zodat burgers en kijkers beter geïnformeerd zijn.

Nu heeft hij zijn eigen onderdeel in het nieuws.

Het is een soort nieuws dat iedereen op de een of andere manier raakt. Niemand is immuun voor de invloed van de tijd.

Ze heeft een diploma in de natuurkunde, maar toch lijkt ze zich op de set helemaal op haar gemak te voelen.

Dat hoort bij de persoon. Net zoals er mensen zijn die geesteswetenschappen studeren en misschien niet communiceren zoals ze zouden willen, kunnen mensen in de wetenschap uiteindelijk ook op een prettigere manier communiceren en niet zo methodisch als wetenschappers doorgaans doen. Ik ben altijd erg expressief geweest, in alle opzichten. Het is iets wat van binnenuit komt en ik vind het niet saai. Uiteindelijk is het advies dat ik jaren geleden kreeg, niet op televisie, maar in het theater.

Heb je acteercursussen gevolgd?

Ik deed klassiek theater toen ik student was. Een geweldige regisseur zei tegen me: "Praat met het publiek alsof je dingen aan een vriend vertelt." Dat is me bijgebleven.

Droomde je van een carrière in de media?

Ik had niet eens gepland om op televisie te komen. Laten we zeggen dat het een opzettelijke samenloop van omstandigheden was, in de loop van de tijd.

Hoe is dat?

Toen ik mijn natuurkundediploma had behaald, specialiseerde ik me. Ik kwam naar Madrid en behaalde wat vroeger het CAP (Certificate of Pedagogical Aptitude) heette, zodat ik kon lesgeven. Eigenlijk had ik juist een pauze nodig. De opleiding is erg zwaar, laten we eerlijk zijn, dus ging ik naar de Verenigde Staten. Ik was in Los Angeles en probeerde mijn geluk in de filmwereld, wat ik toen erg leuk vond. Toen ik terugkwam op de Canarische Eilanden, zag ik toevallig, terwijl ik op zoek was naar werk, een castingoproep voor een presentator voor een tijdschrift. 'Bah, televisie, wat saai. Het moet verschrikkelijk zijn,' dacht ik. 'Maar ja, ik moet werken, ik moet geld verdienen.'

Net afgestudeerd dus

Ik was in die leeftijdscategorie waarin we niet helemaal zeker weten waar we wat we geleerd hebben in onze carrière moeten gebruiken. Ik deed auditie, werd aangenomen en begon als journalist te werken. Totdat ik, nou ja, na zoveel jaar, ook een masterdiploma meteorologie had behaald. Dus besloot ik, met mijn studie en opleiding, mijn kennis in de praktijk te brengen. Ik begon eerst bij Televisión Canaria als meteoroloog. Daarna besloot ik naar Madrid te komen om massaal cv's te versturen naar alle verschillende televisiezenders. Dus belden Televisión Española en Telecinco me. Uiteindelijk bleef ik bij Mario Picasso, destijds bij Telecinco. Tien maanden later belde Antena 3 me, en ik sloot me bij hen aan.

Overweegt u om weer naar de bioscoop te gaan?

Ik sluit nooit iets uit in het leven. Ik heb altijd van zingen, dansen, films... gehouden. Ik hield van alles wat artistiek was. Ik speelde in 'Your Face Sounds Familiar' en dat was een geweldige ervaring. Televisie heeft me veel gebracht, maar ik sluit nooit de deur voor iets. Een paar jaar geleden had ik een kleine rol in een film, 'Cuatro latas' van Gerardo Olivares, en ik heb me ook prima vermaakt. Wat ze me ook aanbieden, als ik geïnteresseerd ben, het leuk vind en het zie, ga ik ervoor.

Je komt uit Las Palmas de Gran Canaria, toch?

Ik zeg altijd dat ik van de acht Canarische Eilanden kom.

Nu begrijp ik het.

Elk eiland herbergt een stukje van mijn hart. Ik bezoek ze allemaal, bijna elk jaar.

Maar is hij nu in Las Palmas geboren of niet?

Ja, maar mijn familie van moederskant komt van Tenerife. Ik heb daar mijn jeugd doorgebracht en gestudeerd aan La Laguna. Ik heb de prijs voor Canarische Vrouw van het Jaar 2025 gewonnen. Ze hielden een prachtig gala in het Laguna Theater op Tenerife. Het was een heel emotioneel gala. Ik ben er nog steeds helemaal van in de war.

Je bent opgegroeid op een plek waar het het hele jaar door zomer is. Wat is je vroegste herinnering aan dat seizoen?

In Las Palmas, het noordelijke deel van Gran Canaria, is de zomer totaal anders dan hier. Juist in de zomer overheerst de passaatwind. Deze wind, die door verschillende atmosferische factoren wordt veroorzaakt, zorgt dag na dag voor een wolkendek, met maximumtemperaturen die nauwelijks boven de 23 graden uitkomen. Het klimaat is het hele jaar door zeer stabiel.

Wat herinner je je nog van je eerste zomers?

Toen ik klein was, brachten mijn broers, zussen en ik een deel van de zomer door op Tenerife bij mijn moeder. Er was daar een levendige sfeer. We lachten met mijn tantes en neven en nichten. En de maand daarop, toen mijn vader vrij was, gingen we naar Fuerteventura. Mijn vader was dol op kamperen, en we kampeerden dan op een strand. Het was toen een paradijs. Er waren geen huizen of hotels. De stranden van het eiland, die hemels waren, waren van ons.

Wat vind je leuk aan de zomer?

Ik vind alles leuk aan de zomer.

Echt waar?

Ik ben erg flexibel. Ik hou zelfs van de warmte.

Kijkt u naar het weer als u op vakantie gaat?

Mijn vakanties betekenen volledige ontkoppeling. Er is nieuws waar je niet omheen kunt, dus je moet op de hoogte blijven. Maar als het even kan, geen televisie en zo min mogelijk bellen. Verder: lezen, uitgaan, vrienden, familie en reizen, als het even kan.

Zijn er boeken die je al gereserveerd hebt voor deze zomer?

Ja. Ik was ook erg enthousiast omdat de auteur het me zelf had gestuurd. Het is 'Jotadé', het nieuwste werk van Santiago Díaz.

Is er een uitzending die u zich bijzonder herinnert?

Hoe kan ik de lachbui met Matías Prats vergeten? Dat vergeet je nooit. Ik denk er met warme gevoelens aan terug, want ik hou heel veel van Matías. Hij is in alle opzichten een geweldig mens.

Wat was de reden voor de lachbui?

"Samenwerken met Matías Prats is een riskant beroep," zei hij. "We trekken soms gekke bekken naar elkaar, en die dag, nou ja, ik kon het niet laten. Er was nog een aflevering, live, waarin de camera het begaf. Ik heb vijf minuten naar de camera zitten staren en de tijd afgeteld zonder ook maar één kaart te zien. Dan besef je dat de natuurlijkheid soms ervoor zorgt dat deze dingen vloeiend verlopen alsof er niets gebeurt, terwijl er in feite alles gebeurt."